Συνέντευξη στη γεωπόνο Μελίνα Κριτσωτάκη
Η Μελίνα Κριτσωτάκη ζήτησε από τον γνωστό μπασκετμπολίστα Δημήτρη Παπανικολάου να της μιλήσει όχι για μπάσκετ αλλά για το κυνήγι, μια δραστηριότητα στην οποία αφιερώνει πολύ από τον ελεύθερό του χρόνο.
Το κυνήγι είναι μια δραστηριότητα γνωστή από τους προϊστορικούς χρόνους καθώς ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την εξεύρεση της τροφής. Στην αρχαία Ελλάδα, λόγω ακριβώς της σπουδαιότητάς του “προστατευόταν” από μια Ολύμπια θεά, την Άρτεμη. Στον Μεσαίωνα με αυτό ασχολούνταν μόνο οι εύποροι ευγενείς ενώ στις μέρες μας είναι σημαντική η συμβολή του, ιδιαίτερα σε ορεινές αλλά και παραμεθόριες περιοχές, αφού ενισχύει τον εσωτερικό τουρισμό και συμβάλλει στην ενίσχυση της τοπικής οικονομίας. Με αφορμή την έναρξη, από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, του Εθνικού Διαλόγου για το κυνήγι ώστε να συν-διαμορφωθεί ένα κοινό πλαίσιο για αυτό σκέφτηκα να συναντήσω έναν άνθρωπο που γνώριζα από κοινούς μας γνωστούς πως αφιερώνει αρκετό από τον ελεύθερό του χρόνο σε αυτό.
Έναν άνθρωπο με ήθος, όλα τα χρόνια της επαγγελματικής του καριέρας, μαχητικό ως αθλητή και πολύ ευθύ. Στα 18 μόλις του χρόνια ήταν ήδη Πρωταθλητής Ευρώπης και Κόσμου με τις Εθνικές Παίδων και Εφήβων αντίστοιχα, συμμετείχε 2 φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες (1996 και 2004) ενώ είναι ο πρώτος Έλληνας καλαθοσφαιριστής που έχει κατακτήσει 2 φορές το Triple Crown με 2 διαφορετικές ομάδες.
Αναφέρομαι, φυσικά, στον Δημήτρη Παπανικολάου ο οποίος, όπως μου ανάφερε στη συνάντησή μας, έβγαλε την πρώτη του κυνηγετική άδεια το 1999. Το κυνήγι του προέκυψε από την αγάπη του για τη φύση και για τα σκυλιά. Από φίλους του, που ήταν ήδη κυνηγοί, μυήθηκε στα “μυστικά” του.
Τι ράτσας ήταν το πρώτο σου σκυλί και τώρα με τι κυνηγάς; Αλήθεια, με τον ίδιο σκύλο μπορείς να κυνηγήσεις όλα τα θηράματα;
Το πρώτο μου σκυλί ήταν ένα Κόκκερ Σπάνιελ αλλά τώρα πια κυνηγάω με ένα Κούρτσχααρ. Κανονικά τα κυνηγόσκυλα χωρίζονται σε φέρμας, δίωξης, επαναφοράς και ξεπετάχτες. Λίγο δύσκολο να επεξηγήσω αυτή τη διάκριση γιατί θα χρειαστεί χρόνος! Πάντως, με τον συγκεκριμένο σκύλο και αυτή τη ράτσα μπορεί να κυνηγήσει κάποιος διάφορα θηράματα.
Τι σημαίνει για σένα το θέμα “Κυνήγι”;
Είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Μιλάμε εδώ για αθλητικό κυνήγι, αυτό δηλαδή που καταπονείσαι. Ιδρώνεις για να ανέβεις σε ψηλά βουνά και, αν τύχει, ίσως καρπωθείς κάποια θηράματα μέσα από μια επίπονη όμως διαδικασία.
Δημήτρη, προτιμάς το ελεύθερο κυνήγι ή τη συμμετοχή σε αγώνες;
Στο παρελθόν είχα συμμετάσχει κάποιες φορές σε αγώνες αλλά λόγω του ότι δεν έχω τόσο ελεύθερο χρόνο για να τα προλαβαίνω όλα προτιμώ, συνήθως, το ελεύθερο κυνήγι. Στη χώρα μας έρχονται άτομα από το εξωτερικό για διοργανώσεις ή ελεύθερο κυνήγι. Κυρίως Ιταλοί, που “απλώνονται” όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε όλο τον κόσμο, μιας και είναι πολύ παθιασμένοι με αυτό.
Ποιος είναι για σένα “πλούσιος” κυνηγότοπος;
“Πλούσιος” κυνηγότοπος είναι αυτός που “γεμίζει” την ψυχή μας έλατα με μανιτάρια, τρεχούμενες πηγές και εσύ με καλή παρέα και τα σκυλάκια σου απολαμβάνεις την ησυχία του δάσους. Κατά καιρούς κι αναλόγως τις υποχρεώσεις μου, έχω κυνηγήσει σε όλη σχεδόν την Ελλάδα.
Το κυνήγι είναι επικίνδυνη σαν δραστηριότητα; Απαιτείται να ξέρει κάποιος σκοποβολή;
Η σκοποβολή δεν είναι απαραίτητη για την έκδοση κυνηγετικής άδειας αφού δεν είναι αυτοσκοπός να είναι κανείς εύστοχος και να σκοτώσει το θήραμα. Εγώ για παράδειγμα σπάνια κάνω σκοποβολή.
Δυσάρεστο συμβάν, ευτυχώς, δεν μου έχει συμβεί τόσα χρόνια. Εκτός ίσως από το να κολλήσει το αμάξι μου και να μείνω έτσι για κάποιες ώρες…
Γενικά, το κυνήγι είναι επικίνδυνο και πρέπει να τηρούνται κανόνες ασφαλείας. Για παράδειγμα, το όπλο θέλει προσοχή, πρέπει να έχεις καλή φυσική κατάσταση, να είσαι ενήμερος για τον καιρό, να έχεις φορτισμένο κινητό – gps κ.ά. Τα αγρίμια στην Ελλάδα δεν είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο εκτός, σπάνια βέβαια, καμιά αρκούδα ή κανένας τραυματισμένος αγριόχοιρος.
Θα έλεγες πως είναι ακριβή σαν δραστηριότητα;
Είναι ακριβή κυρίως για όσους κατοικούν στις μεγάλες πόλεις. Αυτό σχετίζεται πιο πολύ με τη βενζίνη και τα διόδια γιατί οι κυνηγότοποι είναι στην περιφέρεια, σε περιοχές της υπαίθρου, οπότε είναι αρκετά τα χιλιόμετρα που πρέπει να κάνει κάποιος. Επίσης, ένα κόστος το έχουν και τα όπλα, οι άδειες, η σωστή φροντίδα των σκύλων κ.ά.
Έχουν κυνηγετική παιδεία οι Έλληνες; Οι κυνηγετικοί σύλλογοι πραγματοποιούν σεμινάρια/εκπαιδεύσεις στα μέλη τους;
Σε κάθε χώρο υπάρχουν άνθρωποι με παιδεία και όχι. Το ίδιο ισχύει και στον κυνηγετικό χώρο αφού άλλωστε δεν είμαστε όλοι ίδιοι.
Σεμινάρια και εκπαιδεύσεις γίνονται κατά καιρούς αλλά η συμμετοχή είναι μικρή. Μην ξεχνάμε όμως πως όλοι μας, άρα και τα περισσσότερα μέλη, έχουμε “γεμίσει” με αρκετές υποχρεώσεις.
Πως θα μου σχολίαζες τον ρόλο των Μέσων Ενημέρωσης απέναντι στο κυνήγι;
Θεωρώ πως υπάρχει μια λάθος εντύπωση από την πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης για το κυνήγι καθώς όπλο δεν έχουν μόνο οι κυνηγοί. Ακούει κανείς στην τηλεόραση, για παράδειγμα, πως ένας κύκνος πυροβολήθηκε από κυνηγό αλλά μπορεί να είναι και από κάποιον κτηνοτρόφο ή μελισσοκόμο που οπλοφορεί.
Το άγριο θήραμα είναι στη φύση η οποία του έχει δώσει τα ένστικτα επιβίωσης και μέσα από μια νόμιμη, και κυρίως ηθική, διαδικασία δεν διαπράττει κάποιος σε καμιά περίπτωση φόνο. Τα θηράματα καταναλώνονται και τιμώνται στο τραπέζι μας με καλούς φίλους και είναι προτιμότερα π.χ. από τα εμβολιασμένα κοτόπουλα. Δολοφονία είναι όταν σφαγιάζονται κατά εκατομμύρια οι γαλοπούλες και τ΄ αρνιά που δεν έχουν διέξοδο φυγής. Φόνος είναι, επίσης, όταν δολοφονούνται ζώα που είναι ελεύθερα στη φύση για να γίνουν τσάντες, μπότες, κ.τ.λ.
Οι έλεγχοι για λαθροθηρία είναι επαρκείς;
Λαθροθηρία υπάρχει όπως σε κάθε χώρο υπάρχουν, άλλωστε, παραβάτες και θα ήθελα να γίνουν αυστηρότερες οι ποινές γι΄αυτούς. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τσουβαλιάζουμε εκατοντάδες χιλιάδες καθ’ όλα νόμιμους κυνηγούς οι οποίοι σαφώς και δεν έχουν σχέση με τους λαθροκυνηγούς. Νομίζω πως οι έλεγχοι είναι αποτελεσματικοί και μάλιστα οι κυνηγοί είμαστε η μόνη ομάδα που αυτοαστυνομεύεται. Μέσα στα έξοδα δηλαδή της κυνηγετικής άδειας πληρώνονται και οι θηροφύλακες που είναι η δική μας Αστυνομία.
Πιστεύεις πως έχει μέλλον το κυνήγι στην Ελλάδα; Το νομοθετικό πλαίσιο βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση;
Το κυνήγι έχει μέλλον όσο μεταφέρεται στις νέες γενιές. Και αυτό πρέπει να γίνεται ιδίως τώρα που ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα εκμοντερνίζονται και υπάρχουν τόσα πολλά ερεθίσματα που απομακρύνουν τον άνθρωπο από τη μητέρα φύση.
Οι ισχύοντες νόμοι δεν είναι ασφυκτικοί μιας και είμαστε η μόνη χώρα που έχει ακόμα ελεύθερο κυνήγι. Απαιτείται βέβαια να βελτιωθεί η νομοθεσία γιατί υπάρχει μεγάλη δυστοκία εξέλιξης προς όφελος των θηραμάτων, των βιοτόπων αλλά και των ίδιων των κυνηγών. Δυστυχώς, πάντα θα υπάρχουν οι πολέμιοι και κυρίως οι αυτοαποκαλούμενοι οικολόγοι που θα λυμαίνονται ευρωπαϊκά κονδύλια χωρίς να έχουν πατήσει ποτέ σε βουνό.
Από έναν αθλητή όπως ο Δημήτρης Παπανικολάου ο οποίος υπήρξε πρότυπο για πολλά παιδιά για τις επιδόσεις του στο γήπεδο, αλλά και για τη γενικότερη συμπεριφορά του, δεν θα μπορούσα για το τέλος παρά να του ζητήσω μια συμβουλή για κάποιον που σκέφτεται να ασχοληθεί με το κυνήγι. “Να μάθει καλά τη χρήση του όπλου και ν΄ ακολουθήσει τις συμβουλές των μεγαλυτέρων, όπως κάναμε όλοι μας. Μετά, βέβαια, μπορεί και να κολλήσει και να μην κυνηγάει μόνο τον ελεύθερό του χρόνο … γιατί είναι μικρόβιο. Όπως λέμε, δεν είναι χόμπυ αλλά τρόπος ζωής”, τα λόγια του.
Τον ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο του!